سرطان در سگ ها
مانند انسان ها، سگ ها اغلب به سرطان مبتلا می شوند، به خصوص با افزایش سن. شایع ترین نواحی که درگیر می شوند، پوست، دستگاه گوارش و پستان که در سگ های ماده رایج ترین نوع است، می باشند.
دامپزشک می گوید سگ من تومور دارد - آیا سرطان است؟
لغات پیرامون سرطان می توانند گیج کننده باشند و تعاریف آنها دشوار است. تومورها ( که توده نیز نامیده می شوند) بسته به کاری که با بدن انجام می دهند می توانند سرطانی یا غیر سرطانی باشند.
تومور، رشد کنترل نشده اجزای میکروسکوپی در بدن (معروف به سلول) هستند. این موضوع باعث ایجاد بیماری میشود که اغلب با تشکیل توده در اندامهای بدن و به هم ریختن ساختار طبیعی آنها همراه است، بهگونهای که آنها دیگر نمیتوانند به درستی عمل کنند. برخی از تومورها در بافتی که از آنجا شروع شده اند باقی می مانند. اینها به طور کلی با عنوان "خوش خیم" توصیف می شوند و در واقع سرطان نیستند. برخی دیگر می توانند در بدن پخش شوند که به عنوان "بدخیم" توصیف شده و سرطان نامیده می شوند.
چه چیزی باعث سرطان می شود؟ آیا می توانستم کاری برای پیشگیری از آن انجام دهم؟
مواردی وجود دارد که به نظر می رسد احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهند و از نظر آماری به نظر می رسد برخی از نژادها بیشتر در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان ها هستند. عقیم سازی یک حیوان قبل از دو سالگی خطر ابتلا به تومورهای پستان را کاهش می دهد، اما ارتباط مستقیم با رژیم غذایی و سبک زندگی تاکنون به طور کامل در سگ ها بررسی نشده است.
بیشتر بخوانید: بیماری دیستمپر سگ ها ، علت ، علائم ، پیشگیری و درمان آن
علائم چیست؟
عکس سگ دارای بیماری سرطان
سرطان می تواند در هر قسمت یا سیستمی از بدن رخ دهد و بنابراین علائم آن بسیار متنوع است. همچنین، بسیاری از علائم در طیف وسیعی از بیماریها مشترک هستند -- بنابراین تشخیص سرطان را نمیتوان تنها بر اساس علائم انجام داد.
در صورت مشاهده هر یک از نشانه های زیر ازعلائم تومور (خوش خیم یا سرطانی) با دامپزشک خود تماس بگیرید:
- وجود توده ای روی سطح پوست
- زخمی که خوب نمی شود
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن
- بی حالی و ضعف
- مشکل در تنفس
- لنگیدن
- مشکلات گوارشی یا شکمی مکرر
اینها می توانند نشانه بسیاری از بیماری های دیگر نیز باشند، بنابراین بهتر است که حیوان خانگی خود را به دامپزشک نشان دهید. حتی اگر رشد سرطان ها کند باشد، گاهی اوقات می توانند علائم ناگهانی ایجاد کنند.چقدر باعفونت گوش سگ ها آشنا هستید مقاله عفونت های گوش در سگ ها را حتما مطالعه کنید.
در ادامه چه می شود؟
معمولاً دامپزشک نمی تواند فقط با نگاه کردن متوجه شود که آیا حیوانی سرطان دارد یا خیر. آزمایش خون برای غربالگری سرطان هنوز در مراحل اولیه است. اغلب آزمایشات بیشتر، مانند نمونه خون و اشعه ایکس مورد نیاز است.
ممکن است سونوگرافی یا اسکن MRI پیشنهاد شود. آنها ممکن است به تشخیص اینکه آیا سرطان به سایر نواحی بدن گسترش یافته است یا خیر کمک کنند - فرآیندی که دامپزشکان از آن به عنوان "تعیین سطح" بیماری یاد می کنند. همچنین می توانند نشان دهنده سلامت عمومی حیوان شما باشند که بر توانایی تحمل درمان تأثیر می گذارد.
بیوپسی (گرفتن یک نمونه کوچک برای معاینه زیر میکروسکوپ) می تواند به شناسایی تومور و بررسی سرطانی بودن آن کمک کند. گاهی اوقات رسیدن به یک تشخیص قطعی می تواند دشوار باشد. برای مثال هنگام بررسی زیر میکروسکوپ، نمونه ها همیشه حاوی مواد خوب و با کیفیت کافی نیستند.
بیشتر بخوانید: 10 بیماری بسیار شایع در سگ ها و راه های درمان آنها
درمان چیست؟
انواع مختلفی از تومورها وجود دارد و درمان های مختلفی برای تومورهای غیرسرطانی و حتی برخی از تومورهای سرطانی در دسترس است. برای یک توده ایزوله که در بدن گسترش نیافته است، جراحی می تواند یک گزینه درمانی باشد. اما این بستگی به محل رشد تومور دارد. حتی یک تومور خوش خیم در ناحیه ای مانند مغز در حیوانات را نمی توان به راحتی برداشت. هنگامی که سرطان به جاهای دیگر گسترش می یابد، احتمال درمان به نوع دقیق سرطان و میزان گسترش آن بستگی دارد. با این حال، کیفیت زندگی مهم است و اگر حیوان درد شدید و غیر قابل بهبودی باشد، دامپزشک شما احتمالاً انتخاب اتانازی را به شما پیشنهاد می کند.
سه نوع اصلی درمان وجود دارد - جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی. چندین درمان جدید دیگر نیز گاها در دسترس هستند، مانند درمان فوتودینامیک یا ایمونوتراپی. برخی از اشکال درمان مستلزم مراجعه مکرر به دامپزشک یا متخصصان هستند و انجام درمان در فواصل زمانی خاص می تواند مهم باشد.
جراحی اغلب برای تومورهای پوست یا برای تومورهای داخلی که ظاهراً جدا هستند انتخاب می شود. توده برداشته شده در جراحی معمولاً نیاز به بررسی دارد تا مشخص شود که آیا احتمال گسترش آن وجود دارد یا خیر. در توده هایی که سایز تومور باعث ایجاد بیماری می شود، جراحی گاهی اوقات می تواند علائم را تسکین دهد اما خطر عود همچنان وجود دارد.
شیمی درمانی برای چندین نوع سرطان مناسب است. شیمی درمانی دامپزشکی معمولاً عوارض جانبی کمی داشته یا اصلاً ندارد، زیرا دوزهای مورد استفاده کمتر از دوزهای مورد استفاده در انسان است. اما متأسفانه، معمولاً سرطان را درمان نمی کند - هدف این است که سرعت سرطان را کم کرده و علائم را کاهش دهد.
شیمی درمانی گاهی اوقات پس از جراحی انجام می شود، زمانی که برداشتن کل توده سرطانی امکان پذیر نبوده و برای کاهش سرعت عود تلاش می شود. همچنین در سرطان های گسترده ای که با جراحی قابل حذف نیستند، مانند سرطان هایی که گلبول های سفید خون را درگیر می کنند (لوسمی ها) استفاده می شود. برخی از انواع شیمی درمانی ممکن است توسط دامپزشک خودتان قابل انجام باشد. برخی دیگر فقط توسط متخصصان انجام می شود.
مراجعه منظم به دامپزشک برای درمان، معمولا ضروری است و ممکن است در طول درمان به آرامبخش نیاز باشد. ممکن است لازم باشد قرص هم استفاده کنید. عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی شامل یک دوره کوتاه کاهش اشتها، استفراغ یا اسهال است. گاهی اوقات این داروها باعث کاهش تعداد گلبولهای سفید خون میشوند که میتواند احتمال عفونت را افزایش دهد، بنابراین برای بررسی این موضوع معمولاً از آزمایشهای خون در طول درمان استفاده میشود.
رادیوتراپی فقط در مراکز بسیار تخصصی در دسترس است. باز هم می گوییم، معمولاً درمانی انجام نمیشود و گاهاً برای مدتی به ویزیتهای منظم نیاز است. از آنجایی که حیوان خانگی شما برای درمان باید کاملاً بی حرکت باشد، برای هر درمان یک بیهوشی عمومی کوتاه انجام می شود.مقاله بیماری کرم قلب در سگ ها را برای آشنایی با یکی از بیماری های بسیار خطرناک در سگ ها مطالعه کنید.
عکس سگ سگ مبتلا به سرطان پوست
آیا درمان حیوان مبتلا به سرطان عادلانه است؟
دامپزشکان به خوبی از اهمیت نگهداری بدون درد حیوانات آگاه هستند و مسکن های فعلی بسیار موثر می باشند. متأسفانه، در همه حیوانات مبتلا به سرطان لاعلاج، نهایتا کار به جایی می رسد که آنها رنج می برند و کیفیت زندگی خود را از دست می دهند. شما و دامپزشکتان باید با هم همکاری کنید تا تشخیص دهید این اتفاق چه زمانی رخ می دهد و سپس اتانازی را انتخاب کنید. با این وجود، اکثر دامپزشکان موافقند که یک حیوان سالم و شاد نیازی به اتانازی ندارد حتی اگر یک بیماری لاعلاج داشته باشد.مقاله دیگر از تیم آرون عفونت قارچی در سگ ها ، علل ، علائم و درمان آن حتما مطالعه کنید.
حیوان خانگی من چقدر زنده می ماند؟
این چیزی است که نمی توان با قطعیت پیش بینی کرد. بر اساس نوع سرطان و میزان پیشرفت آن در زمان تشخیص، تا حدودی حدس هایی زده می شود. برای برخی سرطانها نیز آزمایشهای تخصصی تری وجود دارد که به پیش آگهی کمک میکند. با این حال، مانند همه بیماری ها، سرطان ها لزوماً یک دوره مشخص را دنبال نمی کنند. متأسفانه ممکن است وضعیت ناگهان بدتر شود.
بیشتر بخوانید: آب مروارید در سگ ها ، علت ، علائم و درمان آن
انواع خاصی از تومورها و سرطان ها
اطلاعات ارائه شده در زیر جامع نیست، اما یک ایده کلی از درمان انواع مختلف سرطان که معمولا در سگ ها دیده می شود را ارائه می دهد.
تومورهای پوستی
بسیاری از توده هایی که در پوست ایجاد می شوند خوش خیم هستند و می توان آنها را با جراحی برداشت. گاهی اوقات، اگر توده بسیار بزرگ باشد یا در ناحیه ای قرار داشته باشد که ترمیم زخم جراحی دشوار است، ممکن است موانعی برای برداشتن آن وجود داشته باشد. جراح دامپزشک شما در مورد این موضوعات با شما صحبت خواهد کرد. متأسفانه برخی از انواع سرطان وجود دارند که در همان قسمت مجددا عود می کنند و تعدادی نیز به سایر نقاط بدن سرایت می کنند. بیوپسی می تواند مفید باشد زیرا اگر یک تومور بدخیم شناسایی شود، بریدن ناحیه بزرگتری از پوست در جراحی ممکن است احتمال عود یا گسترش بیماری را کاهش دهد.
تومورهای پستان
سگ ها پنج پستان در هر طرف شکم دارند که به صورت دو ردیف قابل مشاهده است و تومورها ممکن است در یک یا چند پستان ایجاد شوند. حدود نیمی از این تومورها خوش خیم و سایر آنها سرطانی و بدخیم هستند. انتخاب های جراحی عبارتند از برداشتن توده تنها یا برداشتن قسمتی یا تمام بافت پستان. اینطور نیست که صرف برداشتن بافت بیشتر از گسترش داخلی سرطان جلوگیری کند. تومورها اغلب به ریهها سرایت میکنند، بنابراین عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه قبل از جراحی توصیه میشود، اگرچه انتشار زودرس ممکن است قابل مشاهده نباشد. عقیم کردن حیوان در حین یا بعد از جراحی سینه می تواند احتمال عود را کاهش دهد.آیا می دانستید که التهاب در مفاصل سگ ها هم وجود دارد مقاله آرتریت در سگ ها ، علت ، علائم ، پیشگیری و درمان را حتما مطالعه کنید.
لوسمی یا لنفوم
سرطانی است که گلبول های سفید خون را تحت تاثیر قرار می دهد. نوع خاصی از گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت، معمولاً درگیر می شود. لنفوسیت ها در خون و همچنین در سیستم لنفاوی (مجموعه ای از عروق و گره های لنفی که غدد نامیده می شوند) جریان دارند. اینجا همانجایی است که بدن عفونت و سایر اجسام خارجی که ممکن است سعی در ورود به سیستم داشته باشند را غربالگری می کند.
هنگامی که لنفوسیت ها سرطانی می شوند، تعداد آنها به طور غیرقابل کنترلی افزایش می یابد. تعداد لنفوسیت ها در خون ممکن است افزایش یابد، لنفوسیت ها اغلب در یک قسمت قرار می گیرند و تکثیر می شوند. این امر میتواند باعث بزرگ شدن یک یا چندین غدد لنفاوی، تولید تودههایی در ناحیه گلو یا سایر قسمتهای بدن شود و یا ممکن است اندامهای داخلی مانند کبد، طحال یا روده را درگیر کند. لنفوسیتهای سرطانی به راحتی میتوانند از طریق گردش خون یا مجرای لنفاوی (لولههایی که غدد لنفاوی را به هم متصل میکنند) به سایر قسمتهای بدن سرایت کنند.
از آنجایی که لنفوم معمولاً گسترده است، جراحی به تنهایی معمولاً مناسب نیست. بدون درمان، میانگین زمان زنده ماندن پس از تشخیص حدود دو ماه است. این مدت می تواند با شیمی درمانی طولانی شود (در برخی موارد تا مدت 12 ماه یا گاهی اوقات بیشتر)، اگرچه متأسفانه همه لنفوم ها با موفقیت پاسخ نمی دهند. در مورد پیش بینی زمان زنده ماندن باید با جراح دامپزشک خود صحبت کنید، زیرا بسته به قسمتی از بدن که درگیر می شود متفاوت است.
بیشتر بخوانید: کنل کاف یا سرفه سگدانی (علائم ، تشخیص و درمان آن)
سیگنال های هشداری که نشان می دهد حیوان خانگی شما ممکن است درد داشته باشد
- تغییرات در رفتار
- از دست دادن اشتها
- بی میلی به حرکت و پیاده روی
- بی قراری، مشکل در آرام بودن
- سگ شما ممکن است گوشه گیر یا مضطرب به نظر برسد
- "دم تکان دادن" گاه به گاه به این معنی نیست که حیوان خانگی شما درد ندارد
- بهبود رفتار با مسکن ها (فقط مسکن های تجویز شده توسط دامپزشک را استفاده کنید)
منبع :
bluecross.org.uk