بیماری شوره متحرک در خرگوش وضعیتی است که توسط نوعی جرب به نام Cheyletilla parasitovorax ایجاد می‌شود. علت نامگذاری این بیماری با این عنوان به این علت است که جرب‌های بزرگ و سفید رنگ روی پوست و موهای خرگوش می‌خزند و باعث پوسته پوسته شدن بیش از حد پوست آنها می‌شوند. خرگوش‌های آلوده می‌توانند این جرب‌ها را به خرگوش‌های دیگر منتقل کنند چراکه بسیار مسری و زئونوز می‌باشد.
این جرب‌ها عمدتاً خرگوش‌ها را درگیر می‌کند، اما خوکچه هندی، جوجه تیغی، جوندگان، گربه‌ها و سگ‌ها را نیز می‌تواند درگیر کند. اگرچه انسان میزبان غیرمعمولی برای این جرب است، اما می‌توانند به انسان نیز منتقل شوند. جرب‌ها انگل‌های پوستی هستند. با مشاهده دقیق حیوان خانگی آلوده، شوره‌های متحرک ناشی از حرکت جرب‌ها در زیر موهای بدن، قابل مشاهده است. گونه‌های مختلفی از جرب‌های خز وجود دارند که از روی بدن همه حیوانات خانگی دیده می‌شوند و آنها را آلوده می‌کنند. پیشنهاد می شود برای سالم تر نگه داشتن خرگوش خود مقاله شایع ترین بیماری های خرگوش را مطالعه کنید.
علائم بالینی
خرگوش آلوده اغلب علائم آشکاری شامل خارش را نشان می‌دهد، اما بارزترین علامت وجود شوره در پوشش بدن آنها به مقدار خیلی زیاد است. پوسته‌های بزرگ سفید رنگ روی پوست نواحی شانه ها یا درست بالای دم در پشت و انتهای عقب بدن ایجاد می‌شود. علاوه بر این، ممکن است ریزش مو را در خرگوش خود مشاهده کنید، به خصوص در پشت گردن و بین دو شانه او.
این عارضه اغلب در خرگوش‌های جوان یا خرگوش‌های ناتوان مسن‌تر ایجاد می‌شود، به‌ویژه اگر به دلیل مشکلات دندانی یا آرتروز و/یا سایر مشکلات حرکتی نتوانند به درستی خود را تمیز کنند. بیماری شوره متحرک در خرگوش‌های با موهای بلندتر، بیشتر دیده شده است.
عکس پوست خرگوش مبتلا به بیماری شوره متحرک
علت شوره متحرک در خرگوش ها
جرب شیلتیلا می‌تواند به صورت مستقیم یا توسط وسایل آلوده از خرگوشی به خرگوش دیگر منتقل شود و اغلب به تعداد کم روی پوست و مو خرگوش‌های سالم وجود دارد. رفتار نظافت طبیعی خرگوش‌ها از تجمع جرب‌ها و ایجاد بیماری جلوگیری می‌کند. با این حال، در برخی حیوانات، جرب‌ها تکثیر پیدا می‌کنند و باعث آسیب به خز و پوست خرگوش می‌شوند که منجر به ریزش مو و ضایعات پوستی می‌شود. این اتفاق اغلب به دلیل یک بیماری زمینه‌ای یا دلایل دیگری است که مانع از نظافت مؤثر خرگوش شده و سیستم ایمنی خرگوش را سرکوب می‌کند.
مشکلات دندانی نیز می‌تواند باعث ایجاد هجوم جرب‌ها شود زیرا خرگوش‌ها از زبان و دندان‌های جلویی خود برای تمیز کردن خز خود استفاده می‌کنند. اگر این دندان‌ها به‌طور غیرطبیعی رشد کنند یا خرگوش دچار درد در دندان‌های خود باشد، ممکن است تمایلی نداشته باشند یا نتوانند به طور مؤثر پوشش بدنش را تمیز کنند. سایر منابع درد، بیماری یا استرس مانند آرتریت ستون فقرات یا اندام عقبی، مشکلات روده یا بیماری‌های تنفسی می‌توانند خرگوش را از ابراز رفتارهای عادی از جمله نظافت بازدارند. علاوه بر این، چاقی می‌تواند مانع از تحرک خرگوش‌ها شود و خرگوش نتواند بدن خود را تمیز کند.
بیشتر بخوانید: پاستورلوزیس در خرگوش‌ها ، علت ، علائم ، پیشگیری و درمان آن
تشخیص بیماری جرب خز
شناسایی و درمان صحیح بیماری ناشی از این جرب در اسرع وقت بسیار مهم است، بنابراین هر خرگوش مبتلا به ریزش مو یا پوسته پوسته شدن پوست باید توسط دامپزشک معاینه شود. بسیاری از بیماری‌ها می توانند شبیه جرب خز باشند و برخی از آنها می‌توانند به انسان هم قابل سرایت باشند. دامپزشک خرگوش شما معاینه فیزیکی کاملی از جمله بررسی پوست و مو خرگوش شما را انجام خواهد داد. اگر خرگوش شما دارای ضایعات پوستی است، دامپزشک شما احتمالاً نمونه برداری به صورت خراش دادن پوست را جهت تجزیه و تحلیل میکروسکوپی برای جستجوی جرب‌های شیلتیا توصیه می‌کند.
عکس خرگوش مبتلا به جرب خز
درمان جرب خز
داروهای ضد انگل خاصی وجود دارند که برای درمان جرب شیلتیا موثر هستند و دامپزشک می‌تواند مناسب ترین آنها را برای خرگوش شما توصیه کند. علاوه بر این، از آنجایی که این جرب می‌تواند حیوانات دیگر را هم تحت تأثیر قرار دهد، همه حیوانات خانگی در خانه شما باید تحت درمان قرار گیرند. برخورد با محیط زیست نیز بسیار مهم است! از بین بردن این انگل نسبت به سایر انگل ها می تواند چالش برانگیزتر باشد. دامپزشک شما در مورد درمان های موضعی و محیطی مناسب به شما توصیه خواهد کرد.
جرب‌ها از طریق تماس مستقیم با میزبان، بستر حیوان یا مو و زباله منتقل می‌شوند. بنابراین، تمیز کردن و مراقبت از محیط در هنگام درمان حیوان بسیار مهم است. حیواناتی که در تماس با حیوان آلوده بودند، حتی اگر هیچ نشانه‌ای از خود نشان ندهند، باید تحت درمان قرار بگیرند. مناطقی را که حیوان خانگی شما در آن می‌خوابد و در آن پرسه می زند را، کاملا تمیز و ضد عفونی کنید. این شامل ملافه، فرش، مبل، صندلی و کوسن، و اسباب بازی‌های تحت تماس با حیوان آلوده می‌باشد.حتما قبل از شروع درمان، فرش‌ها و کوسن‌ها را جاروبرقی بکشید. توجه داشته باشید که قبل از استفاده از هر گونه مواد شوینده و ضدعفونی تمام دستورالعمل‌ها را بخوانید تا مطمئن شوید که برای خرگوش‌ها و یا سایر حیوانات کوچک خانگیتان بی خطر باشد.
بیشتر بخوانید: درمان سفلیس در خرگوش ها و روش های تشخیص و پیشگیری آن
پیشگیری از جرب خز در حیوان خانگی خود
اگرچه همه خرگوش‌ها می‌توانند دچار این جرب شوند، ولی خرگوش‌های سالم در یک محیط تمیز در معرض خطر بالایی برای ابتلا به جرب نیستند و عفونت‌ها معمولا خفیف بوده و به راحتی قابل درمان هستند. به همین دلیل، به ندرت پیش می‌آید که خرگوش‌ها به درمان روتین علیه جرب‌ها نیاز داشته باشند. با این حال، چند مرحله ساده برای کمک به محافظت از خرگوش شما در برابر جرب وجود دارد:
- نظارت مداوم. اگر هر گونه تغییری در پوست یا رفتار خرگوش خود مشاهده کردید، آنها را نزد دامپزشک ببرید. مخصوصاً در زمان‌های بین بهار و پاییز، همه خرگوش‌ها باید به صورت روزانه تحت نظارت شما باشند، زیرا خطر مگس‌زدگی وجود دارد.
- نظافت. نظافت منظم، به ویژه در خرگوش‌های مو بلند، می تواند به تشخیص زودهنگام هرگونه تغییر در پوست خرگوش شما کمک کند.
- در نظر گرفتن تمام حیوانات خانگی. از آنجایی که جرب‌ها می‌توانند بین گونه‌های مختلف حیوانی منتقل شوند، مهم است که انگل تراپی برای سگ‌ها و گربه‌ها‌ی خانگی به صورت مرتب انجام شود.
- ملافه و حوله‌ی مخصوص حیوان خانگی خود را از یک تامین کننده معتبر تهیه کنید.
نتیجه گیری
جرب پوشش بدن خرگوش، که به نام شیلتیلا یا شوره متحرک نیز شناخته می‌شود، نوعی انگل خارجی است که روی سطح پوست زندگی می‌کند. جرب‌ها با تغذیه از سلول‌های مرده پوست و خز زنده می‌مانند و در نتیجه باعث زخم و آسیب به پوست می‌شوند. جرب‌های شیلتیلا زئونوز هستند، به این معنی که می‌توانند به انسان و همچنین سایر گونه های جانوری منتقل شوند. در ادامه پیشنهاد می شود مقاله درمان vhd در خرگوش و روش های پیشگیری آن را مطالعه کنید.
منبع :
vethelpdirect.com